Σαν αιμοσπερμία χαρακτηρίζεται η πρόσμειξη του σπέρματος με αίμα.
Το σπέρμα παρουσιάζει, ανάλογα με την προέλευση και τη διάρκεια παραμονής του αίματος, ανοικτή ερυθρή μέχρι καφέ –μπεζ χροιά.
Είναι σχετικά σπάνια διαταραχή και μπορεί να εμφανιστεί σε όλες τις ηλικίες.
Η αιμοσπερμία θεωρείται από τους γιατρούς ως σημείο μικρής κλινικής σημασίας, επειδή συνήθως οφείλεται σε καλοήθη αίτια, ενώ είναι ως σύμπτωμα είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό για τους ασθενείς.
Τα αίτια είναι ποικίλα.
Φλεγμονώδη αίτια (συχνά):
– Προστατίτιδα (η συχνότερη αιτία με ποσοστό 30-50%)
– Ουρηθρίτιδα
– Φλεγμονή των σπερματοδόχων κύστεων (δεύτερη συχνότερη αιτία)
– Ορχεοεπιδιδυμίτιδα
– Γονόρροια
– Σύφιλη
– Φυματίωση ουροποιογεννητικού συστήματος
Καλοήθεις παθήσεις:
– Καλοήθης υπερπλασία του προστάτη (κιρσοειδείς διευρύνσεις των φλεβών)
– Κονδυλώματα ουρήθρας
– Στενώματα της ουρήθρας
– Μετά από βιοψία του προστάτη
– Λιθίαση,διατάσεις ή κύστεις των σπερματοδόχων κύστεων(σπάνιο αίτιο)
Κακοήθεις παθήσεις
– Καρκίνος του προστάτη
– Σάρκωμα του προστάτη (σπάνιο αίτιο)
– Καρκίνος της ουροδόχου κύστης
– Καρκίνος των σπερματοδόχων κύστεων( εξαιρετικά σπάνιο αίτιο)
Συστηματικές παθήσεις –σπάνια αίτια:
– Διαταραχές πηκτικότητας του αίματος (συχνό αίτιο)
– Κίρρωση του ήπατος (σπάνιο αίτιο)
– Αρτηριακή υπέρταση (συχνό αίτιο)
– Αιμορροΐδες
– Λέμφωμα της πυέλου
Όπως φαίνεται παραπάνω τα αίτια της αιμοσπερμίας είναι πάρα πολλά και μερικά από αυτά αρκετά σοβαρά. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι όποιος έχει αίμα στο σπέρμα πρέπει να πανικοβάλλεται ,διότι συνήθως το αίτιο είναι οι φλεγμονές (π.χ προστατίτιδα) ιδίως σε νεαρές ηλικίες. Σημαντικό για τους ασθενείς είναι η πληροφόρησή τους ότι συνήθως πρόκειται περί ενός μη επικίνδυνου προσωρινού φαινομένου.
Επί εμμονής ή υποτροπής ο άνδρας πρέπει να επισκεφθεί τον ουρολόγο του, ο οποίος θα τον εξετάσει κλινικά και ίσως ζητήσει επιπλέον εργαστηριακές εξετάσεις για την πληρέστερη διερεύνηση του προβλήματος.
Εξάλλου η έντονη συνουσία, η σεξουαλική αποχή διαρκείας και η απότομη διακοπή της συνουσίας είναι δυνατόν να προκαλέσουν αιμοσπερμία ,όπου δεν απαιτείται καμία θεραπεία.
Η θεραπεία προσανατολίζεται προς την αιτιολογία της αιμοσπερμίας και το ανάλογο τοπικό παθολογικό εύρημα.