Πρόκειται για μια συγγενή ανωμαλία, όπως λέμε, δηλαδή υπάρχει από τη γέννηση του αγοριού. Κατά την ανωμαλία αυτή , το στόμιο της ουρήθρας δεν εκβάλλει στην κορυφή της βαλάνου, αλλά στην κάτω επιφάνεια του πέους. Ανάλογα με τη θέση της εκβολής διακρίνουμε :
–Τον πρόσθιο υποσπαδία, όταν το στόμιο της ουρήθρας εκβάλλει στην κάτω επιφάνεια της βαλάνου ή στο πρόσθιο τριτημόριο του σώματος του πέους. Είναι η πιο συχνή μορφή (75% των περιπτώσεων, α και β στο σχήμα)
–Τον μέσο υποσπαδία, το στόμιο της ουρήθρας στο μέσο τριτημόριο του πέους, (10% των περιπτώσεων, γ στο σχήμα)
–Τον οπίσθιο υποσπαδία (20% των περιπτώσεων, δ, ε, στ στο σχήμα).Το στόμιο της ουρήθρας εκβάλλει στο οπίσθιο τριτημόριο της ουρήθρας ή μεταξύ πέους και οσχέου ή στο περίνεο.
Ο μέσος και οπίσθιος υποσπαδίας επηρεάζει και την ούρηση και την εκσπερμάτιση και τη σεξουαλική ζωή , δημιουργώντας σοβαρά κοινωνικά προβλήματα,
Πόσο συχνά εμφανίζεται;
Ως προς συχνότητα εμφάνισης του υποσπαδία υπολογίζεται ότι η ανωμαλία αυτή ανευρίσκεται σε μία έως οκτώ περιπτώσεις μεταξύ 1000 γεννήσεων αγοριών με μέση τιμή 3,2. Παρουσιάζει δηλαδή συχνότητα εμφάνισης 0,32% που σημαίνει την παρουσία του υποσπαδία σε ένα αγόρι μεταξύ των εκάστοτε 300 που γεννιούνται.
Αποτελεί τη δεύτερη συχνότερη συγγενή ανωμαλία του γεννητικού συστήματος μετά την κρυψορχία (συχνότητα εμφάνισης 3,4%) με την οποία, όπως και με τη βουβωνοκήλη συχνά συνυπάρχουν.
Η συχνότητα εμφάνισης του υποσπαδία στα αδέλφια πάσχοντος αγοριού είναι 14% και 8% μεταξύ των πατέρων των παιδιών αυτών.
Πως αντιμετωπίζεται;
Η θεραπεία του υποσπαδία είναι χειρουργική και αποσκοπεί αφενός στη βελτίωση της αισθητικής εικόνας και το ευθειασμό του πέους στην περίπτωση που υπάρχει και χορδή, μια κατάστασης που συχνά συνυπάρχει με τον υποσπαδία και προκαλεί κάμψη του πέους και αφετέρου στην αποκατάσταση της φυσιολογικής ροής των ούρων.
Για τη διόρθωση του υποσπαδία έχουν περιγραφεί περισσότερες από 200 μέθοδοι χειρουργικής διόρθωσης, γεγονός που δείχνει τις δυσκολίες που υπήρξαν και εξακολουθούν να υπάρχουν για την επιτυχία μιας καλής χειρουργικής αποκατάστασης, χωρίς επιπλοκές. Καμία από τις μεθόδους αυτές δε μπορεί να διορθώσει όλες τις μορφές του υποσπαδία. Η επιλογή της χειρουργικής επέμβασης εξαρτάται από τη θέση του έξω στομίου της ουρήθρας και την παρουσία ή μη χορδής.
Όσο αφορά την ηλικία, φαίνεται πως η κατάλληλη για τις επεμβάσεις είναι η ηλικία των 5 περίπου ετών, αν και αυτό αποτελεί θέμα συζήτησης με διαφορετικές απόψεις. Σε κάθε περίπτωση όμως η χειρουργική διόρθωση του υποσπαδία θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι την προσχολική ηλικία.