Τι είναι η υπερλειτουργική κύστη;
Η υπερλειτουργική κύστη είναι ένα σύνδρομο , δηλαδή ένα σύνολο συμπτωμάτων που περιλαμβάνει την επιτακτική 
ούρηση (επιτακτικότητα ), δηλαδή την αιφνίδια ισχυρή επιθυμία για ούρηση που είναι δύσκολο να ανασταλεί, με ή χωρίς επιτακτική ακράτεια, δηλαδή την ακούσια απώλεια ούρων που συνοδεύεται ή ακολουθεί την επιτακτικότητα, που συνήθως συνοδεύεται από συχνουρία (>8 ουρήσεις το 24ώρο) και νυκτουρία , δηλαδή την ανάγκη για ούρηση που ξυπνά τον/ την ασθενή κατά τη διάρκεια της ούρησης. Τα συμπτώματα εμφανίζονται χωρίς να υπάρχουν παθολογικοί ή μεταβολικοί παράγοντες (λ.χ. λοίμωξη , λιθίαση ουροποιητικού, διάμεση κυστίτιδα, σακχαρώδης διαβήτης) που θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν την ύπαρξή τους.
Πόσο συχνό είναι αυτό το σύνδρομο;
Η συχνότητα του συνδρόμου είναι παρόμοια μεταξύ ανδρών και γυναικών, περίπου 16-17%. Το 1/3 περίπου των ασθενών παρουσιάζει ακράτεια ,ενώ τα 2/3 όχι. Νεότερα δεδομένα υπολογίζουν τη συχνότητα του συνδρόμου στο 12% περίπου, με το 50% των πασχόντων να αναφέρουν σημαντική ενόχληση από τα συμπτώματά τους.
Επηρεάζει την ποιότητα της ζωής των πασχόντων;
Τα συμπτώματα του συνδρόμου επηρεάζουν αρνητικά την ποιότητα της ζωής των πασχόντων. Το 65%των ανδρών και το 67% των γυναικών ανέφεραν ότι τα συμπτώματά τους ήταν επιβαρυντικά για τον τρόπο ζωής τους. Καθημερινές δραστηριότητες ,όπως διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις, τα ψώνια κ.ά. περιορίζονται και, για πολλούς ασθενείς , η ζωή έξω από το σπίτι αναλώνεται στην αναζήτηση της πλησιέστερης τουαλέτας. Ως αποτέλεσμα μερικοί άνθρωποι με προβλήματα ούρησης αποφεύγουν τις εξόδους από το σπίτι τους. Η επιτακτική ούρηση είναι για τους περισσοτέρους το πιο ενοχλητικό σύμπτωμα , πιο ενοχλητικό και από την ακράτεια ,τη συχνουρία και τη νυκτουρία.
Ποια είναι η αιτία του συνδρόμου;
Η πλειοψηφία των περιπτώσεων ταξινομούνται ως «άνευ σαφούς αιτίας» και ,άρα είναι ιδιοπαθείς ,δηλαδή δε γνωρίζουμε την αιτία.
Πως θεραπεύεται;
Η αντιμετώπιση του συνδρόμου είναι αρχικά συντηρητική και περιλαμβάνει τις λεγόμενες ασκήσεις του πυελικού εδάφους (Kegel) σε συνδυασμό με τη φαρμακευτική αγωγή. Αυτός ο συνδυασμός παρέχει τα καλύτερα αποτελέσματα . Τα μη φαρμακευτικά μέτρα ,όπως οι ασκήσεις Kegel είναι απλά ,χαμηλού κινδύνου και μη επεμβατικά . Με αυτά επιδιώκουμε να βοηθήσουμε τους ασθενείς να ανακτήσουν τον έλεγχο της κύστης τους αυξάνοντας τη χωρητικότητά της και με τον τρόπο αυτό να μειώσουν τα ενοχλητικά συμπτώματα του συνδρόμου.
Το πώς γίνονται ακριβώς οι ασκήσεις του πυελικού εδάφους ,όπως και για τα άλλα μη φαρμακευτικά μέτρα (επανεκπαίδευση της κύστης, ο χειρισμός των προσλαμβανομένων υγρών) θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον Ουρολόγο σας.
Η χειρουργική επέμβαση παραμένει η έσχατη λύση, λόγω των κινδύνων και των επιπλοκών της , που δεν είναι του παρόντος να αναφερθούν.
Λίγα λόγια για τη φαρμακευτική αντιμετώπιση του συνδρόμου.
Η υπερλειτουργική κύστη αποτελεί χρόνια κατάσταση , η οποία συνήθως απαιτεί μακροχρόνια θεραπεία για τον έλεγχο των συμπτωμάτων. Σήμερα υπάρχουν αρκετά φάρμακα που χορηγούνται στην αντιμετώπιση του συνδρόμου , που ανήκουν στην κατηγορία των αντιμουσκαρινικών , όπως η οξυβουτινίνη (LYRINEL), η προπιβερίνη(MICTONORM) , η φεσοτεροδίνη(TOVIAZ), η Σολιφενακίνη (VESICARE) , η Δαριφενακίνη, το Τρόσπιο, κ.α΄. Τα παραπάνω φάρμακα αποτελούν θεραπεία πρώτης γραμμής .
Τα αντιμουσκαρινικά φάρμακα πρέπει να χορηγούνται με προσοχή στους ηλικιωμένους ,λόγω της αυξημένης εμφάνισης των παρενεργειών τους και ιδιαιτέρα εκείνες που προέρχονται από το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα ,συμπεριλαμβανομένων των διαταραχών του ύπνου και του επηρεασμού των γνωσιακών λειτουργιών. Ας μην ξεχνούμε επίσης ότι οι γηριατρικοί ασθενείς λαμβάνουν συνήθως αρκετά φάρμακα για άλλους λόγους και η πιθανότητα αλληλεπίδρασης μεταξύ τους πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη.