Τι είναι η αιμορραγική κυστίτιδα;
Η αιμορραγική κυστίτιδα είναι μία διάχυτη φλεγμονώδης κατάσταση της ουροδόχου κύστης, μικροβιακής ή μη αιτιολογίας, που προκαλεί αιμορραγία από το βλεννογόνο της κύστης.
Τι προκαλεί την αιμορραγική κυστίτιδα;
Η πιο συχνή αιτία διάφορα μικρόβια ,όπως η Escherichia Coli ή αλλιώς κολοβακτηρίδιο, ο Σταφυλόκοκκος saprophyticuς , ο Πρωτέας Mirabilis και η Κλεμπσιέλλα.
Διάφοροι μύκητες ,όπως η Candida Albicans και διάφοροι άλλοι μικροοργανισμοί, όπως το Σχιστόσωμα Hematobium, ο εχινόκοκκος granulosus έχουν ενοχοποιηθεί.
Χρόνια και υποτροπιάζουσα αιμορραγική κυστίτιδα μπορεί να προκληθεί μετά από ακτινοβολία ή χημειοθεραπεία ως συμπληρωματικές θεραπείες σε διάφορες μορφές καρκίνου (όπως π.χ. του προστάτη, ορθού, ουροδόχου κύστης, γυναικολογικοί καρκίνοι).
Διάφοροι τύποι ιών μπορούν να προκαλέσουν αιμορραγική κυστίτιδα ,κυρίως σε παιδιά και ανοσοκατασταλμένους ασθενείς.
Διάφορες παθήσεις ,όπως η αμυλοείδωση, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η νόσος του Crohn μπορούν να προκαλέσουν αιμορραγική κυστίτιδα.
Φάρμακα που εγχύονται μέσα στην ουροδόχο κύστη,είτε για τη θεραπεία του καρκίνου ,όπως είναι η επιρουμπισίνη, το BCG, το thiotepa, η Μιτομυσίνη, κ.ά, είτε για άλλο λόγο όπως ο αιθέρας , η αλλοπουρινόλη, προκαλούν επίσης αιμορραγική κυστίτιδα.
Επίσης διάφορα χημειοθεραπευτικά φάρμακα ,όπως η κυκλοφωσφαμίδη και η ιφοσφαμίδη προκαλούν μικροσκοπική αιματουρία στο 7-53% των ασθενών και μακροσκοπική αιματουρία στο 15% αυτών. Η αιματουρία εμφανίζεται συνήθως μέσα σε 48 ώρες από την έναρξη της θεραπείας με την κυκλοφωσφαμίδη και πολλές φορές είναι πολύ δύσκολη η αντιμετώπισή της. Διάφορες πενικιλίνες ,όπως η πιπερακιλλίνη, η τικαρκιλλίνη, η καρβενικιλλίνη , η πενικιλλιίνη G και η μεθικιλίνη.
Τέλος η επαγγελματική έκθεση σε διάφορες χημικές ουσίες ,όπως η ανιλίνη, η τολουίδινη ,κ.ά προκαλούν επίσης αιμορραγική κυστίτιδα.
Ποια είναι η θεραπεία ;
Το πιο σημαντικό βήμα για τους ασθενείς με αιμορραγική κυστίτιδα είναι να βρεθεί το αίτιο που την προκαλεί. Όταν δεν είναι φανερό το αίτιο , ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε μια σειρά διαγνωστικών εξετάσεων, οι οποίες περιλαμβάνουν την γενική ούρων , την καλλιέργεια των ούρων, γενική αίματος, βιοχημικό έλεγχος(ουρία ,κρεατινίνη), έλεγχο του πηκτικού μηχανισμού του αίματος, την κυτταρολογική ούρων, απεικονιστικό έλεγχος (υπερηχογράφημα ουροποιογεννητικού, ενδοφλέβιος πυελογραφία ή αξονική τομογραφία) και κυστεοσκόπηση.
Η θεραπεία λοιπόν είναι ανάλογη του αιτίου. Σε περίπτωση μικροβίου ή μύκητα δίδεται αντιμικροβιακή ή αντιμυκητισιακή θεραπεία με βάση την καλλιέργεια των ούρων.
Σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς με αιμορραγική κυστίτιδα ιογενούς αιτιολογίας φάρμακο εκλογής όπως λέμε (δηλαδή το πιο κατάλληλο) είναι η ciclofovir.
Σε περίπτωση πρόκλησης αιμορραγικής κυστίτιδας από φάρμακο που εγχύεται μέσα στην ουροδόχο κύστη ,απαιτείται άμεση διακοπή του φαρμάκου, πλύσεις της ουροδόχου κύστης. Χορηγούνται επίσης αντιχολινεργικά, υδροκορτιζόνη , dymethylsulfoxide και η ενδοκυστική έγχυση 50cc 1% λιδοκαινη μαζί με 100mg υδροκορτιζόνη για την ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Αιμορραγική κυστίτιδα που προκαλείται από έκθεση σε χημικές ουσίες ,όπως είναι η ανιλίνη συνήθως είναι αυτοπεριοριζόμενη όταν σταματήσει η έκθεση στις παραπάνω χημικές ουσίες.
Η αιμορραγική κυστίτιδα που προκαλείται από χημειοθεραπευτικούς παράγοντες, όπως είναι η κυκλοφωσφαμίδη, απαιτεί άμεση διακοπή της ουσίας, ενυδάτωση και άφθονη διούρηση. Προληπτικώς η έγχυση της ουσίας mesna (sodium 2-mercaptoethane sulfunate) σε 3 δόσεις iv μπορεί να προλάβει την πρόκληση της αιμορραγικής κυστίτιδας μετά από χορήγηση κθκλοφωσφαμίδης ή ιφοσφαμίδης, αν και ο ρόλος της αμφισβητείται από μερικούς ερευνητές.
Η αντιμετώπιση της αιμορραγικής κυστίτιδας που προκαλείται μετά από ακτινοβολία είναι πολύ δύσκολη λόγω των ιστολογικών αλλοιώσεων που προκαλεί η ακτινοβολία.Έχουν χρησιμοποιηθεί το υπερβαρικό οξυγόνο ,κ.ά με διάφορα ποσοστά επιτυχίας.